Na drodze harmonizacji – cechy strukturalne modeli obiektów topograficznych wykorzystanych w bazach danych referencyjnych

Streszczenie

Jedną z dróg do osiągnięcia wielopłaszczyznowej spójności baz danych przestrzennych jest harmonizacja danych, metadanych i usług geoinformacyjnych. Ważnym elementem harmonizacji danych jest porównanie i weryfikacja wykorzystywanych modeli na płaszczyźnie strukturalnej – zarówno w odniesieniu do topologicznych struktur danych, jak i do wzajemnych relacji przestrzennych. Przedmiotem przeprowadzonych badań były krajowe bazy danych referencyjnych o różnym poziomie uogólnienia i przeznaczeniu (BDOT500, BDOT10k, VMapL2u, BDOO). Przyjęte zasady modelowania obiektów topograficznych są podstawowymi wyznacznikami ich struktury w sensie topologicznym. W stosowanych tam modelach obiektów topograficznych stosuje się często typowe struktury danych, w tym: graf planarny i nieplanarny, wypełnienie powierzchni (partycji), których własności mogą decydować o poprawności modelowania cech obiektów topograficznych. W badaniach przyjęto, że wyznacznikiem poprawności jest możliwie pełna charakterystyka tych obiektów, ze szczególnym uwzględnieniem wzajemnych relacji występujących pomiędzy obiektami, umożliwiająca szerokie wykorzystanie zastosowanych modeli, zgodne z przeznaczeniem baz danych referencyjnych. Posłużono się dokumentacją techniczną baz danych, ale też uwzględniono wymagania stawiane przez dokumenty standaryzacyjne i techniczne, konkretyzujące zasady realizacji zapisów dyrektywy INSPIRE. Wskazano też kilka kierunków działań, w których mogłyby toczyć się prace nad uspójnianiem topologicznym i strukturalnym poszczególnych baz danych.