Nowelizacja dyrektywy OOŚ – nowe wyzwania w zakresie wykorzystania zasobów danych przestrzennych

Ryszard Kozakiewicz
AGH Akademia Górniczo Hutnicza w Krakowie
Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Katedra Kształtowania i Ochrony Środowiska
Polska

Streszczenie

W dniu 16 kwietnia 2014 przyjęto Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE zmieniającą dyrektywę 2011/92/UE w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko. Nowelizacja porządkuje i rozszerza zakres ocen oddziaływania na środowisko (OOŚ), stawiając nowe wyzwania przed wykonawcami raportów OOŚ. Jedną z ważniejszych zmian jest włączenie w obowiązkowy zakres raportu wymogu oceny „spodziewanego wpływu wynikającego z podatności przedsięwzięcia na prawdopodobieństwo wystąpienia wypadków lub katastrof”, ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń środowiskowych będących skutkiem zmian klimatycznych.
Powszechność wykonywania ocen środowiskowych sprawia, że znacznie wzrośnie zapotrzebowanie na dane umożliwiające ocenę narażenia danego przedsięwzięcia na wypadki i katastrofy, oraz prawdopodobieństwa i istotności potencjalnych zagrożeń środowiskowych występujących obecnie i prognozowanych w przyszłości. Aby infrastruktura informacji przestrzennej odegrała większą rolę w procesie sporządzaniu raportów o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, konieczne jest lepsze dostosowanie zawartości i sposobów wizualizacji warstw tematycznych do specyfiki zadań z zakresu OOŚ.
Wdrażanie wymagań Dyrektywy OOŚ wiąże się z opracowaniem zestawu wskaźników narażenia oraz ich poziomów krytycznych dla poszczególnych rodzajów przedsięwzięć. W artykule przedstawiono możliwości powiązania rozwoju IIP i systemu OOŚ oraz sugestie poszerzenia zakresu warstw tematycznych planowanych w geportalach.

Słowa kluczowe:

oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ); infrastruktura informacji przestrzennej (IIP); zmiany klimatyczne; informacja o środowisku

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia

COM, 2009: Wspólnotowe podejście do zapobiegania klęskom żywiołowym oraz katastrofom spowodowanym przez człowieka. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. COM(2009) 82.

COM, 2013: Strategia UE w zakresie przystosowania się do zmian klimatycznych. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Bruksela 16.4.2013, COM(2013) 216 final.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia infrastruktury informacji przestrzennej we Wspólnocie z dnia 23 lipca 2004 roku (Dyrektywa INSPIRE). 2004/0175 (COD).

Dyrektywa 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniającą dyrektywę 2011/92/UE w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dyrektywa OOŚ). Dz. U. UE L124/1 z dn. 25.04.2014 r.

Gaździcki J., 2013: Użyteczność społeczna produktów geoinformacyjnych. Roczniki Geomatyki t.11, z. 2 (59): 7-10, PTIP, Warszawa.

GDOŚ, 2009: Postępowanie administracyjne w sprawach określonych ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Zeszyty Metodyczne GDOŚ nr 1, Warszawa.

Grudzińska I., Zarzecka J., 2011: Zmiany w postępowaniach administracyjnych w sprawach ocen oddziaływania na środowisko. GDOŚ, Warszawa. http://www.gdos.gov.pl/files/OOS_zal/Zmiany-w-postepowaniach-administracyjnych-w-sprawach-ocen-oddzialywania-na-srodowisko.pdf

Guidance on Integrating Climate Change and Biodiversity into Environmental Impact Assessment. European Union 2013.

Kozakiewicz R., 2014: Możliwości wykorzystania zasobów Infrastruktury Informacji Przestrzennej przy realizacji ocen oddziaływania na środowisko. Geomatics and Environmental Engineering, Wydawnictwo AGH. Artykuł złożony do druku w 2014r.

Kozakiewicz R., 2001: Konflikty przestrzenne w ocenach oddziaływania na środowisko –konflikty funkcjonalne. Inżynieria Środowiska t. 6, z. 2, Wydawnictwo AGH.