Dane geoprzestrzenne w planach zarządzania ryzykiem powodziowym

Tomasz Walczykiewicz
Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej - Państwowy Instytut Badawczy
Oddział w Krakowie
Polska

Agnieszka Buczek
Okręgowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne Sp. z o. o., Kraków
Polska

Streszczenie

Planowanie w gospodarce wodnej wykorzystuje w szerokim zakresie dane geoprzestrzenne. Ich znaczenie jest szczególnie istotne w przypadku planów zarządzania ryzykiem powodziowym w których ryzyko jest funkcją zagrożenia, ekspozycji i wrażliwości na powódź. Dane geoprzestrzenne wykorzystywane są w określaniu dwóch pierwszych składowych ryzyka. Strefy zagrożenia powodziowego umożliwiają analizę zasięgu powodzi w zależności od prawdopodobieństwa wystąpienia zjawiska. Dzięki analizie ekspozycji możliwa jest ocena potencjalnych strat w przypadku wystąpienia powodzi. Te dwa elementy pozwalają na przeprowadzenie analiz ryzyka i opracowanie wariantowych programów działań dla obszarów zagrożonych a następnie na wybór wariantu optymalnego z punktu widzenia określonych wcześniej celów zarządzania ryzykiem powodziowym.

Słowa kluczowe:

powódź; ryzyko; plany; zarządzanie

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia

Analiza, 2013: Analiza obecnego systemu ochrony przeciwpowodziowej na potrzeby opracowania planów zarządzania ryzykiem powodziowym dla obszarów dorzeczy i regionów wodnych. Konsorcjum MGGP SA i IMGW PIB na zamówienie KZGW.

Dyrektywa 2007/2/WE (2007a) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej. Dz. Urz. UE L 108 z 25.04.2007 r. – Dyrektywa INSPIRE.

Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej – Ramowa Dyrektywa Wodna.

Dyrektywa 2007/60/WE (2007b) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim. Dz. Urz. UE L 288 z 06.11.2007 r. – Dyrektywa Powodziowa.

Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa. Dz. Urz. UE L 103 z 25.04.1979 r., z późn. zm. – Dyrektywa Ptasia.

Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory. Dz. Urz. UE L 206 z 22.07.1992 r. – Dyrektywa Siedliskowa.

Internetowy Leksykon Geomatyczny. www.ptip.org.pl

Metodyka, 2012: Metodyka opracowania planów zarządzania ryzykiem powodziowym dla obszarów dorzeczy i regionów wodnych, Raport końcowy. IMGW-PIB na zamówienie KZGW.

Rozporządzenie Ministra Środowiska, Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, Ministra Administracji i Cyfryzacji oraz Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 grudnia 2012 r. w sprawie opracowywania map zagrożenia powodziowego oraz map ryzyka powodziowego. Dz. U. 2013 nr 0 poz. 104.

Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne. Dz. U. 2012 nr 0 poz. 145, tekst jednolity.