Wykorzystanie wskaźników krajobrazowych do oceny zagospodarowania terenu

Streszczenie

Do oceny stopnia zagospodarowania wykorzystano analizę struktury krajobrazu, na podstawie mierników krajobrazowych, z wykorzystaniem danych o pokryciu terenu, zgromadzonych w TBD. Na podstawie trzech jednostkowych wskaźników krajobrazowych, a mianowicie SIDI, IJI oraz CV obliczono Syntetyczny Wskaźnik Zróżnicowania Przestrzennego – WZP, który umożliwia charakterystykę struktury przestrzennej pokrycia terenu, odzwierciedlającego zagospodarowanie terenu. W celu wykonania interpretacji funkcjonalnej wskaźnika, określono progi, przy których zmienia się zróżnicowanie przestrzenne terenu, wykorzystując w tym celu podział kwartylowy. Wartości poniżej pierwszego kwartyla wskazują niewielkie zróżnicowania zagospodarowania, podczas gdy powyżej trzeciego – duże zróżnicowanie. Obliczenie metryk jednostkowych i opracowanie wskaźnika WZP wymagało wcześniejszej analizy doboru wielkości pola podstawowego oraz rozmiaru ruchomego okna. Określenie wartości progowych, przy których zmienia się zróżnicowanie przestrzenne analizowanego obszaru, wymagało również zrozumienia i odpowiedniej interpretacji charakterystyk statystycznych uzyskanych wyników. Metodę analiz zagospodarowania przestrzennego z wykorzystaniem wskaźnika WZP przetestowano dla dwóch podwarszawskich gmin: Błonie i Leszno.