Archeologiczne Zdjęcie Polski jako element infrastruktury informacji przestrzennej

Krystian Kozioł
AGH Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Katedra Geomatyki
Polska

Jerzy Czerniec
Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Warszawa
Polska

Bartłomiej Bęgziak
COWI Polska Sp. z o.o., Bielsko Biała
Polska

Roman Orlikowski
Geopolis Sp. z o.o., Włocławek
Polska

Streszczenie

W artykule przedstawiono wyniki prac wykonanych w pierwszym roku realizacji pilotażowego projektu pt.” Geoprzestrzenny system ewidencjonowania Archeologicznego Zdjęcia Polski dla obszaru Ziemi Chełmińskiej – AZPGEO”.
W pierwszej kolejności przedstawiono genezę powstania programu badawczo-konserwatorskiego „Archeologiczne Zdjęcie Polski – AZP”, jako wyniku wieloletnich, sięgających końca XIX wieku, doświadczeń w zakresie archeologicznych badań powierzchniowych. Przez blisko 40 lat archeologowie przeprowadzili badania na obszarze 270 000 km2. Dokumentami, na których dotychczas pracują są: 1) „obszary” AZP, tj. arkusze formatu A4 (5x7,5 km, 37,5 km2) mapy Polski w skali 1:25 000, 2) karty ewidencyjne stanowisk AZP, składające się z części opisowej i części graficznej, z numerem stanowiska składającym się z numeru obszaru i numeru kolejnego stanowiska.
W wyniku realizacji projektu AZPGEO nastąpi przeniesienie informacji przestrzennej oraz opisowej z kart AZP do cyfrowej bazy danych. Zakres prac obejmuje: 1) weryfikację przestrzennych danych o nieruchomych zabytkach archeologicznych; 2) harmonizację danych AZP z SDI; 3) przetestowanie standardów w ramach budowy zintegrowanego systemu informacji o zabytkach; 4) ocenę jakości siatki AZP; 5) uruchomienie serwisów WMS, WFS dla Rejestru Zabytków Archeologicznych, zgodnie z dyrektywą INSPIRE; 6) poprawę warunków w zarządzaniu i ochronie dziedzictwem archeologicznym przez WUOZ w Toruniu.

Słowa kluczowe:

geokodowanie; Archeologiczne Zdjęcie Polski; INSPIRE; metadane

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia

Jaskanis D., 1996: Próba oceny metody Archeologicznego Zdjęcia Polski na podstawie doświadczeń ogólnokrajowego koordynatora,. Archeologiczne Zdjęcie Polski, Metoda i doświadczenia. Próba oceny, Warszawa, 15 s.

Konopka M., 1981: Wprowadzenie, Zdjęcie Archeologiczne Polski, Warszawa.

http://www.nid.pl/idm,185,archeologiczne-zdjecie-polski.html

Ossowski G., 1888: Zabytki przedhistoryczne ziem polskich , ser I , Prusy Królewskie, Kraków 1879-1888.

Sierakowski W., 1881: Notatki z wycieczki archeologicznej do Koprzywnicy w powiecie sandomierskim, Przegląd Bibliograficzno-Archeologiczny, II.

Tunia K., 1997: Archeologiczne Rozpoznanie Powierzchniowe, Z archeologii Małopolski. Historia i stan badań zachodniomałopolskiej wyżyny lessowej, Kraków.

Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej. Dz.U. 2010, nr 76 poz. 489.

Woyda S., 1981: Archeologiczne Zdjęcie Terenu – ogólne założenia metody w oparciu o doświadczenia mazowieckie, Zdjęcie Archeologiczne Polski, Warszawa, 14 s.

Zadora-Rio E., 2009: Intensywne badania powierzchniowe: zagadnienia metodologiczne, Zespół wieżowy w Stołpiu, Warszawa, 264 s.

Źródło internetowe

NID, 2011: http://www.nid.pl/idm,1048,digitalizacja-zabytkow-i-muzealiow.html