Problematyka geokodowania zdarzeń drogowych

Piotr Cichociński
AGH Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Katedra Geomatyki
Polska

Streszczenie

Geokodowanie jest to proces określania położenia obiektów wyrażonego za pomocą różnego rodzaju identyfikatorów geograficznych, najczęściej adresu. Odbywa się poprzez porównanie odpowiednich elementów informacji adresowej z pewnym materiałem odniesienia. Podstawą skutecznego przeprowadzenia geokodowania jest z jednej strony posiadanie odpowiedniego materiału źródłowego, który określi położenie adresu, natomiast z drugiej precyzyjne opisanie poszukiwanej lokalizacji. Szczególnymi obiektami, których położenie trzeba określać tą metodą, są miejsca zdarzeń drogowych, takich jak wypadki i kolizje. Niewiele z nich ma bowiem położenie wyrażone za pomocą współrzędnych. W większości przypadków lokalizacja ogranicza się do wskazania najbliższego adresu, kilometrażu drogi, skrzyżowania lub nawet swobodnego opisu.
Najłatwiej dostępnym w Polsce źródłem informacji adresowej jest OpenStreetMap (OSM) – baza danych, która powstaje na podstawie danych gromadzonych przez wolontariuszy. Jest ona udostępniana nieodpłatnie i dla dowolnego zastosowania. Jednym z jej elementów jest informacja adresowa. Ponadto zaletą OSM jest także to, że w przeciwieństwie do większości popularnych portali mapowych rejestruje położenie słupków pikietażowych, umieszczanych wzdłuż dróg.
Wobec dostępności odpowiedniego oprogramowania i stwierdzonej w literaturze porównywalności stosowanych algorytmów celem pracy nie jest analiza samego procesu geokodowania, lecz z jednej strony zbadanie dostępności dla obszaru Polski odpowiednich danych referencyjnych, a z drugiej próba zwrócenia uwagi na sposób zapisu informacji adresowej, która ma podlegać geokodowaniu, ze szczególnym uwzględnieniem opisu lokalizacji zdarzeń drogowych. Zbadano, czy wobec zupełnie niesformalizowanego opisu lokalizacji geokodowanie w ogóle będzie możliwe do przeprowadzenia. Zaproponowano metody geokodowania dla występujących w praktyce różnych form opisu miejsca zdarzenia oraz zasugerowano sposoby rozwiązania problemów pojawiających się podczas geokodowania.

Słowa kluczowe:

kolizja; OpenStreetMap; liniowy system odniesienia; pikietaż; wypadek; geokodowanie wypadków

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia

Brzuchowska J., 2010: Nowy wymiar planowania systemów usług miejskich dzięki geokodowaniu. Roczniki Geomatyki 2010 t. 8, z. 1(37): 17-21.

Charif O., Omrani H., Klein O., Schneider M., Trigano P., 2010, A method and a tool for geocoding and record linkage. CEPS/INSTEAD Working Paper Series 2010-17.

Cichociński P. 2010: Zastosowanie systemów informacji geograficznej do analizy rynku nieruchomości. III Krajowa Konferencja Naukowa „Technologie Przetwarzania Danych”. Materiały konferencyjne. Poznań, 21-23 czerwca 2010 r. WNT, Warszawa.

Curtin K.M., Nicoara G., Arifin R.R., 2007: A comprehensive process for linear referencing. URISA Journal, 19(2): 41-50.

Curtin K.M., 2007: Network analysis in geographic information science: Review, assessment, and projections. Cartography and Geographic Information Science, 34(2): 103-111.

Esri, 1998: ESRI Shapefile Technical Description, An ESRI White Paper. Environmental Systems Research Institute, Redlands.

Esri, 2011: ArcGIS Desktop 10 Help.

Furieri A., 2012: OSM Tools. https://www.gaia-gis.it/fossil/spatialite-tools/wiki?name=OSM+tools

GDDKiA (Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad), 2003: Zarządzenie nr 14 z 27 października 2003 roku w sprawie zasad ustalania i prowadzenia kilometrażu dróg krajowych.

GDDKiA (Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad), 2012: Zarządzenie nr 18 z 1 czerwca 2012 roku w sprawie zasad ustalania i prowadzenia kilometrażu dróg krajowych.

Hijar M., Trostle J., Bronfman M., 2003: Pedestrian injuries in Mexico: a multi-method approach. Social science & medicine, 57(11): 2149-2159.

Karimi H.A., Durcik M., Rasdorf W., 2004: Evaluation of uncertainties associated with geocoding techniques. Computer-Aided Civil and Infrastructure Engineering 19 (2004): 170–185.

KGP (Komendant Główny Policji), 2006: Zarządzenie nr 635 z 30 czerwca 2006 roku w sprawie metod i form prowadzenia przez Policję statystyki zdarzeń drogowych. Dz. Urz. KGP nr 11, poz. 67.

KGP (Komendant Główny Policji), 2012, Zarządzenie nr 123 z 31 maja 2012 roku zmieniające zarządzenie w sprawie metod i form prowadzenia przez Policję statystyki zdarzeń drogowych. Dz. Urz. KGP 2012.28.

KGP (Komendant Główny Policji), 2013: Obwieszczenie z 22 sierpnia 2013 roku w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu zarządzenia Komendanta Głównego Policji w sprawie metod i form prowadzenia przez Policję statystyki zdarzeń drogowych. Dz. Urz. KGP 2013.75.

Levine N., Kim K.E., 1998: The location of motor vehicle crashes in Honolulu: A methodology for geocoding Intersections. Computers, Environment, and Urban Systems 22(6): 557-576.

Lewandowicz E., Packa A., 2011: Interoperacyjność danych w praktyce: problemy harmonizacji nazw jednostek administracyjnych w rejestrach publicznych. Roczniki Geomatyki, t. 9, z. 3(47): 95-104, PTIP, Warszawa.

Li L., Zhu L., Sui D.Z., 2007: A GIS-based Bayesian approach for analyzing spatial–temporal patterns of intra-city motor vehicle crashes. Journal of Transport Geography 15(4): 274-285.

Meliker J.R., Maio R.F., Zimmerman M.A., Kim H. M., Smith S. C., Wilson M. L., 2004: Spatial analysis of alcohol-related motor vehicle crash injuries in southeastern Michigan. Accident Analysis & Prevention 36(6): 1129-1135.

Michalak J., 2007: Otwarte oprogramowanie i otwarte dane w geomatyce. Roczniki Geomatyki t. 5, z. 2: 11-20, PTIP, Warszawa.

Paull D.L., 2003: A geocoded National Address File for Australia: The G-NAF What, Why, Who and When? PSMA Australia Limited, Griffith, ACT, Australia. http://www.g-naf.com.au/

PN-EN ISO 19116:2006 Informacja geograficzna – Usługi wyznaczania położenia.

QGIS Development Team, 2014: QGIS Geographic Information System. Open Source Geospatial Foundation Project. http://qgis.osgeo.org

Ratcliffe J.H., 2004: Geocoding crime and a first estimate of a minimum acceptable hit rate. International Journal of Geographical information Science 18(1): 61-72.

Rushton G., Armstrong M.P., Gitller J., Green B.R., Pavlik C., West M.M., Zimmerman D.L., 2006: Geocoding in cancer research: a review. American Journal of Preventive Medicine 30(2): 16.24.

Smith R.C., Harkey D.L., Harris B., 2001: Implementation of GIS-based highway safety analyses: bridging the gap. Publication no. FHWA-RD-01-039. Federal Highway Administration.

Vieira V.M., Howard G.J., Gallagher L.G., Fletcher T., 2010: Geocoding rural addresses in a community contaminated by PFOA: a comparison of methods. Environmental Health: 9-18.

Zandbergen P.A., 2007: Influence of geocoding quality on environmental exposure assessment of children living near high traffic roads. BMC Public Health: 7-37.

Zandbergen P.A., 2008: A comparison of address point, parcel and street geocoding techniques. Computers, Environment and Urban Systems 32: 214–232.

Zandbergen P.A., 2011: Influence of street reference data on geocoding quality. Geocarto Internationa, Vol. 26, No. 1, February 2011: 35-47.

Zhou X., Jiang Y., Zhou K., Zeng L., 2013: A dynamic integration method for borderland database using OSM data. The International Archives of the Photogrammetry, Remote Sensing and Spatial Information Sciences, Volume XL-4/W3: 141-147.

Zimmerman D.L., Li J., 2010: The effects of local street network characteristics on the positional accuracy of automated geocoding for geographic health studies. International Journal of Health Geographics: 9-10.